Πρόλογος Α εκδόσεως (1978) 11
Πρόλογος 19
Προοίμιο 23
- ΛΟΓΟΣ Α' Περί της νοεράς και καρδιακής προσευχής και περί του πώς αυτή η νοερά και καρδιακή προσευχή εξολοθρεύει τελείως τους δαίμονες και τους φλογίζει. 29
- ΛΟΓΟΣ Β' Περί του ότι πρέπει να βρούμε κάποιον αληθινό εργάτη της νοεράς προσευχής, από τον οποίον να μάθουμε τους τρόπους και τα σημεία της, και ότι όποιος την έχει μέσα του πάντοτε και την μελετά από το βάθος της καρδίας με πολλή ευλάβεια και προσοχή, αντιλαμβάνεται από κάποια πνευματικά σημεία ότι ενώνεται αοράτως η ψυχή του με τον μελετώμενο Ιησού. Επίσης και ποιός είναι ο καρπός αυτής της νοεράς προσευχής. 47
-
ΛΟΓΟΣ Γ' Περί του πώς μπορεί κάποιος να φθάσει στην ακρότατη και τελειότατη μέθοδο της νοεράς προσευχής και πώς μπορεί να εξορίσει και να διώξει από τον εαυτό του τους δαίμονες της δειλίας, οι οποίοι τον εκφοβίζουν την νύκτα, όταν θελήσει να προσευχηθεί η όταν θελήσει να πάει μόνος τα μεσάνυκτα σε κάποια σπηλιά η σε κάποια ερημιά για να προσευχηθεί με ησυχία. 61
- ΛΟΓΟΣ Δ' Περί του ότι εκείνος που θέλει να αξιωθεί το χάρισμα της νοεράς προσευχής, πρέπει να το ζητάει από τον Θεό με θερμότητα καρδιάς, μεταχειριζόμενος υψηλό, καθαρό, άμεμπτο και κοπιαστικό τρόπο ζωής, ακόμη, εάν δεν το αξιωθεί γρήγορα, να επιμένει πολύ ικετεύοντας τον Θεό, έως ότου το απολαύσει άνωθεν «εκ του Πατρός των φώτων», διότι πολλές φορές ο Θεός δεν δίνει αμέσως εκείνο που του ζητάει κάποιος, για να φανερωθεί η υπομονή του ως το τελος, γενόμενος θερμότερος από πριν. 71
- ΛΟΓΟΣ Ε' Περί του ότι η ακραία και εκτεταμένη βία της καρδιακής ευχής γεννά μεν δριμύ πόνο στον άνθρωπο, όμως από τον πόνο γεννιούνται τα ασταμάτητα δάκρυα και απ αυτά προέρχεται η θυμηδία και η παρηγορία του Αγίου Πνεύματος στην ψυχή. Ακόμη, πως κάποιος φτύνει αίμα, έως ότου εξορίσει από την καρδιά του τον σατανά με όλα τα στρατεύματά του. 79
-
ΛΟΓΟΣ ΣΤ' Περί του ότι σ εκείνον που προσεύχεται νοερώς από το βάθος της καρδιάς του μέχρι πόνου, ο πόνος προξενεί την αίσθηση και την γεύση της αγαθότητος και της γλυκύτητος του Κυρίου, η οποία εμφανίζεται στον εσωτερικό άνθρωπο συγχρόνως με την συνεχή κατάνυξη που προκαλείται από τα λόγια του Θεού και από τα ρητά της Αγίας Γραφής και κάθε πνευματικό λόγο. 105
-
ΛΟΓΟΣ Ζ' Περί του πότε επισκέπτεται η Θεία Χάρις εκείνον που προσεύχεται στον Θεό από την καρδιά του και ποια είναι τα πνευματικά σημεία αυτής της θείας επισκέψεως. 111
-
ΛΟΓΟΣ Η' Περί του ότι εκείνος που προσεύχεται νοερώς και νηστεύει πάντοτε από τα ηδονικά φαγητά, όταν είναι νηστικός, γλυκαίνει μερικές φορές το στόμα του από την ευχή, σαν να τρώγει ζάχαρη η γλυκύτατο μέλι, καθώς λέγει και ο προφητάνακτας: «Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγιά σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου» (Ψλμ. ριη 103). 119
-
ΛΟΓΟΣ Θ' Περί της τελείας ατονίας της εξωτερικής και εσωτερικής καταστάσεως του ανθρώπου, η οποία προέρχεται από την άκρα βία της καρδιακής προσευχής και της παντοτινής νηστείας, και ότι η ατονία αυτή προξενεί στην ψυχή και στην καρδιά την γλυκύτητα και την παρηγορία του Αγίου Πνεύματος. 129
-
ΛΟΓΟΣ Ι' Περί της νοεράς, καρδιακής και νηπτικής προσευχής. 137
-
ΛΟΓΟΣ ΙΑ' Περί του πως η ακάθαρτη και υπερήφανη καρδιά, που είναι καταγώγιο του διαβόλου και των πονηρών λογισμών, γίνεται με την συντετριμμένη ευχή κα θαρή, ταπεινή, κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος και πηγή αγαθών λογισμών. 141
-
ΛΟΓΟΣ ΙΒ' Περί του ότι εκείνον τον άνθρωπο, του οποίου η καρδιά μελετάει αδιαλείπτως την ευχή, τον ευλαβούνται οι θεϊκοί άγγελοι και τον φυλάττουν άτρωτο από κάθε αμαρτία, διότι αγαπήθηκε από τον Θεό καθώς και αυτός αγάπησε τον Θεό με όλη του την καρδιά. 151
-
ΛΟΓΟΣ ΙΓ' Περί του ότι αν ο αγωνιστής Μοναχός προσευχηθεί νοερως με συντετριμμένη καρδιά στον Χριστό, σε καιρό θλιψης και πειρασμού αποκαλύπτεται σ' αυτόν κάποια θεϊκή οπτασία, η οποία όχι μόνον τον παρηγορεί πνευματικώς στην θλίψη του και του δίνει αγαθές ελπίδες για τα μελλοντα αγαθά, αλλά ακόμη τον κάνει και πολύ περισσότερο θερμό στην αρετή, απ' όσο ήταν προηγουμένως. 157
-
ΛΟΓΟΣ ΙΔ' Περί του πως η διάνοια που καθαρίστηκε από την νοερά προσευχή, την μητέρα των δακρύων, η οποία γίνεται αεννάως στην καρδιά, καταλαβαίνει τους διαφόρους λογισμούς, ποιοί είναι από τον Θεό και ποιοί από τους δαίμονες, και περί πένθους. 169
-
ΛΟΓΟΣ ΙΕ' Περί του πώς δοκιμάζει κάποιος μέσω της νοεράς και της κατανυκτικής προσευχής κάθε είδους όραμα και λογισμόν που φαίνεται ότι είναι από τον Θεό, αν είναι αληθώς από τον Θεό η από τους δαίμονες. 177
-
ΛΟΓΟΣ ΙΣΤ' Περί της συντριβής της καρδίας, η οποία μαστιγώνει τους δαίμονες περισσότερο από κάθε δριμύτατη ποινή, κατακαίγοντας σαν φρύγανα όλες τις μηχανορραφίες τους. 187
-
ΛΟΓΟΣ ΙΖ' Περί του ενδύματος της ψυχής και ότι μέσω της νοεράς και καρδιακής προσευχής φυλάττεται καθαρό, άσπιλο και άξιο της Βασιλείας των ουρανών. 197
- ΛΟΓΟΣ ΙΗ' Περί του ποια είναι τα πνευματικά σημεία που γίνονται στον άξιο και καθαρό ιερέα, από τα οποία λαμβάνει αληθινή πληροφορία ότι είναι χειροτονημένος από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, και ότι είναι δεκτή η Θεία Λειτουργία του ενώπιον της Αγίας Τριάδος. 213
- ΛΟΓΟΣ ΙΘ' Περί του «Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας ανομίαν, δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως παρά τους μετόχους σου» (Ψλμ. μδ 8). Επίσης ποιοί είναι οι μέτοχοι του Χριστού, οι χριόμενοι με το έλαιο της αγαλλιάσεως, και από ποια πνευματικά σημεία καταλαβαίνει κάποιος με την διάνοιά του ότι χρίεται με το έλαιο της αγαλλιάσεως. 241
-
ΛΟΓΟΣ Κ' Περί του πόση πνευματική χάρη αξιώνεται και ποια ισχύ και δύναμη παίρνει κατά του διαβόλου εκείνος που προσεύχεται νοερώς και αδιαλείπτως στον Χριστό με καθαρή την συνείδησή του, δηλαδή λέγει με την διάνοιά του το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, ελέησόν με» σε κάθε του αναπνοή, φυλάττοντας ταυτοχρόνως και την συνείδησή του καθαρή με την αποχή από κάθε κακό και με την εξάσκηση κάθε άλλης αρετής, κατά το δυνατόν, λέγει δε από τα βάθη της καρδιάς του αυτήν την ευχή μέχρι πόνου, και έπειτα παραιτείται από την καρδιακή βία μέχρι να θεραπευτεί εσωτερικώς το μέρος που πόνεσε, και αφού θεραπευτεί αρχίζει πάλι την καρδιακή ευχή από τα βάθη του, φυλάττοντας αυτόν τοντρόπο προσευχής σ' όλη του την ζωή. 253
ΟΡΑΜΑ ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ του συγγραφέα γι' αυτό το βιβλίο, εάν γράφτηκε με την Χάρη του Θεού 271Πίναξ Περιεχομένων 281