Νεοειδωλολατρία το σύγχρονο προσωπείο του Αντιχρίστου

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, που έγραφαν ή εκφράζονταν κινούμενοι από το Παράκλητον Παράκλητον Πνεύμα, εδίδαξαν πολύ εύστοχα ότι "η σύγχυση είναι όχημα του διαβόλου". Ο θυμόσοφος λαός μας το είπε με τον δικό του τρόπο: "Ο διάβολος αρέσκεται να ψαρεύει σε θολά νερά", κατά το "ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται". Αυτό κάνει σήμερα στη θολή χαοτική εποχή μας ο Αντίχριστος· προσπαθεί να ψαρέψει και να οδηγήσει στον αιώνιο θάνατο όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές.

Είκοσι αιώνες μετά την κατάργηση από τον Υιό και Λόγο του Θεού των θυσιών στον Βάκχο, τον Διόνυσο, τους Σειληνούς, τους Σατύρους, την Αφροδίτη, τις Μαινάδες· αιώνες μετά την κατάργηση των φρικτών ανθρωποθυσιών, που συνεχίζονταν μέχρι τον 4ο αι μ.Χ. κατά τη μαρτυρία των ειδωλολατρών Πορφυρίου και Λιβανίου· και την κατάργηση όποιου άλλου φαντάστηκε ο σκοτεινός νους του αμαρτωλού ανθρώπου και πόθησαν οι κατώτερες επιθυμίες του, ο Αντίχριστος ξανακτυπά. Τον βολεύει αφάνταστα η σύγχυση, το χάος, η αφασία που επικρατούν στην πονηρή και μοιχαλίδα γενεά μας. Ξανακτυπά και με τη νεοειδωλολατρία ή τον νεοπαγανισμό· τον ολυμπισμό ή νεοπαγανισμό.

Σημειώνουμε ότι στην προσπάθεια αναβιώσεως της νεοειδωλολατρίας συμβάλλει τα μέγιστα και ο πανσεξουαλισμός και γενικά η ελευθεριότητα των ηθών. Το επεσήμανε εδώ και περίπου 3.000 χρόνια ο λόγος του Θεού με τη φράση: "Αρχή πορνείας επίνοια ειδώλων, εύρεσις δε αυτών φθορά ζωής" (Σοφ. Σολ. ιδ' [14] 12). Η επινόηση των ειδώλων είναι αιτία απομακρύνσεως από τον Θεό. Είναι πρώτον μεν αρχή της πνευματικής πορνείας, δηλαδή της αποστασίας από τον Θεό· δεύτερον δε και της σωματικής, δηλαδή της εκπτώσεως από την ηθική τάξη· η εφεύρεση δε των ειδώλων είναι διαφθορά και κατάρρευση της ζωής.

Οι δωδεκαθεϊστές, που υποστηρίζουν ότι πρέπει να επιστρέψουμε στις "θρησκευτικές ρίζες" μας, οργανώνουν ειδωλολατρικές τελετές και αλλάζουν τα ονόματά τους με ονόματα αρχαίων. Δηλητηριάζουν τον λαό με μύθους και ολέθριες ιδέες, για να πολεμήσουν την πίστη τους ως δήθεν ξεπερασμένη δεισιδαιμονία! Υβρίζουν τον Κύριο Ιησού, τον ιερό κλήρο, τους αγίους, τους θεόσοφους Πατέρες της Εκκλησίας -τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο αποκαλούν "χυδαιότατο και εκβαρβαρισμένο..."! Παράλληλα καταβάλλεται εκ μέρους τους προσπάθεια αποκρυφιστικής ερμηνείας της Αγίας Γραφής και ταυτίσεως της Ορθοδοξίας με την ειδωλολατρία. Κομπάζουν δε για την ατεκμηρίωτη αθεΐα τους.

Υπάρχουν μεν πολλές τάσεις και διαφορές μεταξύ των νεοπαγανιστών, όλες όμως πολεμούν με πάθος την Εκκλησία του Χριστού. Και καταφέρονται εναντίον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού χαρακτηρίζοντάς τον ως "σημιτικής καταγωγής δικτατορίσκον του ουρανού".

Δυστυχώς οι νεοειδωλολάτρες βρίσκουν στον τόπο μας φιλοξενία από τηλεοπτικούς σταθμούς -οι διάφοροι καναλάρχες τους προβάλλουν πρόθυμα- και έτσι παραπληροφορούν και διαφθείρουν τον λαό μας, προβάλλοντας ως πρότυπα τους γελοίους και ανήθικους θεούς, τις κατ' εξοχήν εμπαθείς μορφές με τον ανέντιμο και ανήθικο βίο του μυθικού δωδεκαθέου. Οι νεοειδωλολάτρες είναι δυστυχώς νοσταλγοί των αισχρών βακχισμών -γι' αυτό και ενισχύουν τις καρναβαλικές εκδηλώσεις- και της επαίσχυντης "ιερής πορνείας"!

Οι σελίδες που ακολουθούν απαντούν σ' όλες τις κατηγορίες των νεοειδωλολατρών κατά της Εκκλησίας του Χριστού, υπενθυμίζουν πώς ξεκίνησε η κατ' αυτούς "πάτριος" θρησκεία, στην οποία μας καλούν να ...επιστρέψουμε. Επισημαίνουν ότι η ειδωλολατρία είναι απόλυτη μοιρολατρία. Επιχειρούν μια σε βάθος ανατομία της ειδωλολατρίας και υπογραμμίζουν τις θλιβερές συνέπειες της ειδωλολατρικής θεολογίας και κοσμολογίας. Ταυτόχρονα υπενθυμίζουν τους φοβερούς διωγμούς των ειδωλολατρών κατά των Χριστιανών και παράλληλα τονίζουν την εκ των έσω αποδυνάμωση της θρησκείας των ειδώλων.

Παράλληλα απαντούν στις κατηγορίες των νεοειδωλολατρών κατά του αγίου και ισαποστόλου Μ. Κωνσταντίνου, του Μ. Θεοδοσίου και του Ιουστινιανού. Και κάνουν τα αποκαλυπτήρια του Ιουλιανού του Παραβάτου, τον οποίο οι νεοειδωλολάτρες εγκωμιάζουν και υπολήπτονται βαθύτατα!

Τα δύο τελευταία κεφάλαια του βιβλίου αυτού ιστορούν πώς η ειδωλολατρία ουσιαστικά αυτοκαταλύθηκε. Ήδη δε μετά τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την εις ουρανούς Ανάληψη του Κυρίου μας "τα αρχαία παρήλθε" και "ιδού γέγονε καινά τα πάντα" (Β' Κορ. ε' 17).

Νικόλαος Π. Βασιλειάδης