Βουδδιστικές Αιρέσεις στο φως της Ορθοδοξίας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΙΣΑΝΙΟΥ & ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
κ. ΠΑΥΛΟΥ

Όσο θα περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο θα εκτιμούμε το τεράστιο έργο το οποίον επετέλεσε στο χώρο της αντιμετωπίσεως των αιρέσεων ο μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, ο μικρός το δέμας αλλά χαλκέντερος στην αντοχή και επίμονος στην προσπάθεια, ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος του Θεού.

Ο μακαριστός Γέροντας με ιδιαίτερη επιμέλεια και υπεύθυνη έρευνα εμελέτησε όλο το σκηνικό των αιρέσεων και απεκάλυψε την δράση των ποικίλων παραθρησκευτικών και παραχριστιανικών ομάδων και καταστροφικών λατρειών, προσφέροντας ένα τεράστιο υλικό εις το οποίον σήμερα αναφέρονται πολλοί.

Από κάποιους κύκλους, ακόμη και εκκλησιαστικούς, θεωρήθηκε υπερβολικός, ενώ από τον χώρο της παραθρησκείας δέχθηκε ακόμη και απειλές για την ζωή του. Εκείνος όμως έμεινε πιστός στη διακονία του "άχρι θανάτου".

Ψυχή των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων για επτά χρόνια, κατάφερε να προκαλέσει το ενδιαφέρον όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίες για πρώτη φορά αποκτούσαν υπεύθυνη ενημέρωση για προβλήματα τα οποία και εκείνες αντιμετώπιζαν στις χώρες τους και ιδιαίτερα αυτές του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου μετά την απελευθέρωσή τους οι παραθρησκείες, από καιρό έτοιμες, επέπεσαν ως "λύκοι βαρείς" και ως λοιμική νόσος στους ανύποπτους πιστούς.

Δημιούργησε πανορθόδοξες συνεργασίες, μετέσχε σε πανορθόδοξα συνέδρια και σε προσπάθειες γονέων στον ευρωπαϊκό χώρο, προκειμένουν να ρίξει με τον υπεύθυνο λόγο και την τεκμηριωμένη έρευνά του, άπλετο φως στα σκοτεινά μονοπάτια της παραθρησκείας και του αποκρυφισμού.

Οι μετέπειτα χρόνοι μέχρι και σήμερα τον εδικαίωσαν απολύτως. Η ενασχόληση με την παραθρησκεία, τις καταστροφικές λατρείες και τις συνέπειες των δραστηριοτήτων τους, ιδιαίτερα για χιλιάδες νέους ανθρώπους, απεδείχθη ότι δεν ήταν ένα "κυνήγι μαγισσών", όπως το ήθελε και το παρουσίαζε η ντόπια δημοσιογραφική ομάδα παραπληροφόρησης, αλλά ένα σοβαρότατο υπαρκτό πρόβλημα-μάστιγα για πλήθος οικογενειών, πρόβλημα με το οποίο αναγκάσθηκε να ασχοληθεί με σοβαρότητα και να λάβει αλλεπάλληλες αποφάσεις και αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δικαιώνοντας με αυτό τον τρόπο τον τιτάνιο αγώνα του π. Αντωνίου.

Ο αγώνας αυτός δεν ανεστάλη ούτε και τότε που η ασθένεια έκανε την εμφάνισή της. Ο π. Αντώνιος έπεσε κυριολεκτικά επί των επάλξεων. Θυμάμαι την επιμονή του σε κάποια Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη να καταρτισθεί ο κατάλογος των Παραθρησκευτικών Ομάδων. Στην πρόταση κάποιου να αφεθεί η κατάτριση του καταλόγου για κάποια επόμενη μας άφησε άφωνους με την απάντησή του. "Εγώ δεν θα υπάρχω τότε". Γνώριζε την κρισιμότητα των προβλημάτων της υγείας του, αλλά το έργο του το έβαζε πάνω και από την ζωή του. Δεν θα λησμονήσω την επίσκεψή μου στο νοσοκομείο λίγο πριν από το τέλος του. Πήγα να τον δω, και εκείνος ξεχνώντας την κατάστασή του, μου έδινε οδηγίες για μια ημερίδα που επρόκειτο να γίνει. Εμείς πραγματοποιήσαμε την ημερίδα μετά την κοίμησή του σαν μνημόσυνο στην μνήμη του και σαν διαβεβαίωση ότι το έργο του δεν θα σταματήσει, όπως και δεν σταμάτησε.

Το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα δικό του κείμενο, ένα όπλο μάχης σε μια δύσκολη εποχή, όταν οι Βουδδιστές επιχειρούσαν στην είσοδο του Αγίου Όρους να ανοίξουν βουδδιστικό κέντρο. Πρώτος και σε αυτή τη μάχη ο π. Αντώνιος. Το κείμενο που σήμερα δημοσιεύεται ήταν η ομιλία του σ' εκείνη την εκδήλωση. Σήμερα εκδίδεται με την επιμέλεια του Οσιολογιωτάτου Μοναχού π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη, ενός απο τους βασικούς συνεργάτες του μακαριστού Γέροντος, ο οποίος (ο π. Αρσένιος) τότε ήταν η ψυχή της διοργάνωσης του αγώνα εναντίον του βουδδιστικού κέντρου και ο οποίος συνεχίζει και σήμερα τον καλόν αγώνα για την οριοθέτηση της Ορθοδόξου πίστεως και την αποκάλυψη των δολίχων της παραθρησκείας, επόμενος τοις βήμασι του π. Αντωνίου.

Στην ομιλία του αυτή ο π. Αντώνιος με γνώση και μέθοδο αποκαλύπτει όλες τις πλευρές και τις σχολές του Βουδδισμού, επισημαίνει τις συνέπειες αυτών των διδασκαλιών για τον άνθρωπο και την ζωή του και εξηγεί την Ορθόδοξη διδασκαλία, την μόνη σώζουσα τον άνθρωπο.

Διαβάζοντας το κείμενο είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν σε κάποια από τις Συνδιασκέψεις και τον άκουγα με την χαρακτηριστική φωνή του να αναπτύσσει το θέμα του.

Επιθυμώ να επισημάνω τα όσα γράφονται στην αρχή των πορισμάτων της ημερίδας της 27.04.1995, γιατί και σήμερα είναι επίκαιρα: "Οι νεοφανείς αιρέσεις και τα νέα θρησκευτικά κινήματα εγείρουν απόλυτη απαίτηση σε όλους τους τομείς της ζωής ακόμη και στο χώρο της πολιτικής και της οικονομίας και αποτελούν απειλή για την προσωπικότητα του ανθρώπου, για τον πολιτισμό μας και τους δημοκρατικούς θεσμούς". Όπως πολύ ορθά ετόνιζε ο π. Αντώνιος, ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας προϋποθέτει το φως και τη γνώση της αλήθειας, διαφορετικά οι άνθρωποι κινδυνεύουν να παγιδευθούν.

Θέλω να συγχαρώ θερμά τον π. Αρσένιο για την πρωτοβουλία της εκδόσεως του παρόντος και να ευχηθώ, ενθυμούμενοι όλοι τη μεγάλη μορφή του π. Αντωνίου να δοξάζουμε τον Θεό, ο Οποίος τον χάρισε στην Εκκλησία Του.