Ιερά Ακολουθία Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου

Την 13ην Ιανουαρίου του σωτηρίου έτους 2015, ημέραν της εβδομάδος Τρίτην και περί τας πρώτας μεταμεσημβρινάς ώρας αυτής, ανεκοινώθη από του πανσέπτου εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενικού Πατριαρχείου το ευφρόσυνον και χαροποιόν μήνυμα ότι η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης, ο Οικουμενικός ημών Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και τα σεβάσμια Μέλη της περί Αυτόν Αγίας και Ιεράς Συνόδου προέβησαν εις την διακήρυξιν της αγιότητος και της εγγραφής εις το Εορτολόγιον της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας ημών του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου.

Ως ήτο επόμενον, το ευσεβές πλήρωμα της Εκκλησίας μας επί τω ιερώ τούτω ακούσματι ηγαλλιάσατο σφόδρα και εδόξασε τον Θεόν "τον θαυμαστόν εν τοις αγίοις αυτού", διά την τοιαύτην ουράνιον ευλογίαν, δεδομένου ότι προ πολλού ανέμενε και την, κατά την κρατούσαν εκκλησιαστικήν παράδοσιν και τάξιν, Πράξιν της αρμοδίας εκκλησιαστικής Συνόδου, δι' ης διακηρύσσει Ιεροκανονικώς την διαπιστωμένην αγιότητα του εν λόγω Οσίου και ορίζει όπως εορτάζηται πανορθοδόξως η ετησία μνήμη αυτού την 12ην Ιουλίου, ημέραν της οσιακής κοιμήσεώς του εις το εν Σουρωτή Βασιλικών Ιερών Ησυχαστήριον Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, όπου και αναπαύεται "το πολυπαθές λείψανον αυτού".

Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είναι ο τελευταίος Άγιος, ο οποίος προσετέθη εις τον ουδέποτε συμπληρούμενον, μέχρι της συντελείας των αιώνων αγιολογικόν κατάλογον της κατ' Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας ημών. Έζησε κατά τον παρελθόντα 20ον αιώνα (1924-1994), ως επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος. "Ο Γέροντας εκινείτο με άνεση μεταξύ γης και ουρανού, εμπαίζων αλλά και οικτίρων τον διάβολο και 'συναλιζόμενος' με πλειάδα αγίων. Αποκαλύπτεται πάμπτωχος, αλλά με πλουσιώτατες ευλογίες που κατεβάζει με την προσευχή του από τον ουρανό στην γη. Αδύναμος και ασθενής, αλλά πανίσχυρος και πυρακτωμένος με την Χάρι του Θεού, που ενώπιόν του υποχωρούν ακόμη και οι φυσικοί νόμοι· μοναχός ερημοπολίτης, αλλά πολύ κοντά στις ανάγκες των ανθρώπων· ασκητής αυστηρός στον εαυτό του, αλλά φιλάνθρωπος μέχρις αυτοθυσίας υπέρ των αδυνάτων, των ασθενών και των αδικουμένων"*.

Πρόκειται περί μεγάλης συγχρόνου οσιακής και ασκητικής μορφής, ήτις έφθασεν εις ύψη αρετής και αγιότητος, διότι ήτο θεοφόρος, "ανήρ επιθυμιών των του Πνεύματος", μιμητής των σπουδαίων ασκητών της αρχαίας Εκκλησίας, "ων τον βίον αμέμπτως εζήλωσεν". Ήτο εραστής της ησυχίας. Ηγάπα την νηστείαν, την αγρυπνίαν, την προσευχήν, την μελέτην, τας γονυκλισίας, την κακοπάθειαν, την άσκησιν. Ηδύνατο να επαναλάβη τους λόγους του Αποστόλου των εθνών Παύλου: "υποπιάζω μου το σώμα και δουλαγωγώ, ίνα μη άλλος κηρύξας αυτός αδόκιμος γένωμαι" (Α' Κορ. 9, 27). Δι' όλων των πνευματικών αγώνων και των εμπόνων παλαισμάτων του εις τα σύγχρονα και κατηξιωμένα μοναστικά κέντρα και ερημητήρια του ουρανογείτονος Άθωνος, του Θεοβαδίστου Όρους Σινά και αλλαχού, κυρίως, όμως, διά της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος κατώρθωσε να φθάση εις την κατάκτησιν του ακροτάτου των εφετών και ούτω να δοξάση τον Θεόν και να δοξασθή υπό του Θεού, Όστις βεβαιώνει: "τους δοξάζοντάς με δοξάσω" (Α' Βασ. 2, 30). Εις αυτήν την δόξαν και τον έπαινον του θεοφόρου και θαυματουργού Οσίου προτρέπεται το ευσεβές πλήρωμα της Αγίας ημών Εκκλησίας όπως συμμετάσχη από του νυν μέχρι της συντελείας των αιώνων "εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς", συμφώνως προς την κρατούσαν μακραίωνα Εκκλησιαστικήν μας παράδοσιν, ήτις άρχεται απο το εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης, κατά την οποίαν οι Απόστολοι του Χριστού, μετά τον Μυστικόν Δείπνον, "υμνήσαντες εξήλθον εις το όρος των ελαιών" (Ματθ. 26, 30).

Συνεπώς, εφ' όσον ήρξατο και επισήμως τη τιμή και ο πανηγυρικός εορτασμός της μνήμης του νέου Οσίου μας, εκρίθη απαραίτητος η ύπαρξις Ασματικής Ακολουθίας. Την ανάγκην αυτήν εκάλυψεν η ευλογημένη Αδελφότης των Μοναστριών του Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Η Αδελφότης αύτη των Μοναζουσών έζησεν εντόνως και ευεργετικώς την σωματικήν παρουσίαν του Οσίου, εποτίσθη διά των ναμάτων της Αγιοπνευματικής διδασκαλίας του, ενεπνεύσθη από την Χριστομίμητον βιοτήν του, και διά των πεφωτισμένων υποδείξεών του εστερεώθη εις την ασκητικήν ζωήν και την πλήρη αφοσίωσιν εις το ιδεώδες του Ορθοδόξου Μοναχισμού.

Η εν λόγω Ασματική Ακολουθία τυχούσα της εγκρίσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, δυνάμει του υπ΄ αριθμ. Πρωτ. 148/1072/18.05.2015 εγγράφου Αυτής, εκδίδοται μετά πλείστης χαράς και καυχήσεως εν Κυρίω, γηθοσύνως δε προσφέρεται αύτη προς προσευχητικήν και υμνολογικήν χρήσιν παντί τω πληρώματι της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας.

Όθεν, διαπύρως ευχόμεθα όπως ο Πανάγιος Θεός, διά πρεσβειών του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου, χαρίζηται εις άπαντας τους ευσεβείς και φιλαγίους Ορθοδόξους Χριστιανούς, Κληρικούς, Μοναχούς, Μοναστρίας και Λαϊκούς, υγίειαν ψυχής και σώματος, αναφαίρετον χαράν και ευλογίαν, την εκπλήρωσιν παντός ιερού καταθυμίου και των αιωνίων αγαθών την απόλαυσιν, εν τη ανεσπέρω ημέρα της Βασιλείας των Ουρανών.

___________________

* Ιερομον. Ισαάκ: Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, σελ. 23.