Ασκητικά Άνθη

Σε μια κοινωνία εντελώς κοσμική, όπου οι εντολές του Ευαγγελίου έχουν μπει σε δεύτερη μοίρα, είναι επόμενο η λέξη «άσκηση» να ηχεί παράξενα και να προκαλεί τους φιλήδονους της εποχής μας. Ωστόσο, ο ασκητικός αγώνας, δηλαδή η συνεπής τήρηση των εντολών του Θεού, είναι πηγή όλων των πνευματικών κατορθωμάτων. Οι συμβιβασμένοι με τον κόσμο δεν είναι αληθινοί χριστιανοί. Καταχρηστικώς φέρουν το όνομα. Μόνο οι αφοσιωμένοι στο θέλημα του Θεού είναι χριστιανοί, αυτοί που θυσιάζουν τα υλικά αγαθά χάριν των πνευματικών και η εν ταπεινώσει μετάνοιά τους είναι καθημερινό βίωμα.

Η ασκητική εμπειρία των οσίων της Εκκλησίας μας είναι πολλαπλώς χρήσιμη και στους χριστιανούς που ζουν στον κόσμο, που έχουν οικογένειες και μοχθούν για τα αναγκαία της ζωής. Τους δίνει τόνωση στον αγώνα τους και τους διαμορφώνει το ορθόδοξο ήθος, το οποίο, αλίμονο, στις μέρες μας κινδυνεύει να χαθεί ακόμη και από τους κληρικούς.