"Παπάς να γίνεις, παιδί μου!" Βιώματα Ιερωσύνης

Ένας νέος όταν έχει φόβο Θεού και θέλει να υπηρετήσει την Εκκλησία, ακούει δύο διαφορετικές φωνές από τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν.

Είναι εκείνοι που με ενθουσιασμό του λένε: «Παπάς να γίνεις, παιδί μου!».

Αυτοί είναι λίγοι σε σύγκριση με τους άλλους, οι οποίοι παρεμβαίνουν για να τον εμποδίσουν, λέγοντάς του: «Παπάς θα γίνεις, παιδί μου;».

Οι πρώτοι εκφράζουν επιθυμία, ευχή, αλλά και σεβασμό στο ύψος της ιερωσύνης.

Οι δεύτεροι εκφράζουν δυσανασχέτηση, ενόχληση και απαξίωση της ιερωσύνης.

Η επιλογή είναι τελικά δική του. Αποφασίζει να γίνει ιερέας! Αρχίζει μετά να τον απασχολεί το πώς θα γίνει άξιος λειτουργός του Υψίστου. Μία έγνοια που διαρκώς θα υπάρχει στο νου και την καρδιά του.

Το παρόν βιβλίο βοηθάει στο θέμα αυτό. Το περιεχόμενό του δεν είναι θεωρητικό και δεν ασχολείται με ποιμαντικά προβλήματα. Δεν προτείνει λύσεις. Ταπεινά θα έλεγα ότι είναι καταγραφή ιερατικών εμπειριών και τίποτα παραπάνω.