| ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ |
5 |
| ΠΡΩΤΗ ΩΔΗ |
|
ΕΙΡΜΟΣ
Η έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο στην έρημο και οι δέκα πληγές του Φαραώ προεικόνιζαν όσα θ' ακολουθούσαν με την ένσαρκη οικονομία του Κυρίου |
13 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Α'
Η διαφορά πτώσεως και παραπτώματος. Πώς συντελείται η αμαρτία |
17 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Β'
Πώς είναι η ψυχή πριν αμαρτήσει και πώς καταντάει μετά την αμαρτία. Η μετάνοια ωφελεί μόνο στην παρούσα ζωή |
20 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Γ'
Πώς ήταν στον παράδεισο οι πρωτόπλαστοι πριν την παράβαση και πώς έγιναν μετά. Σαν κι αυτούς γίνονται όσοι αμαρτάνουν αμετανόητα μετά το βάπτισμα |
22 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Δ'
Ό,τι έκαναν κάποτε οι προπάτορές μας το κάνουμε τώρα κι εμείς |
24 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ε'
Η πρόσκαιρη ηδονή και η παντοτινή οδύνη της αμαρτίας. Η πρόσκαιρη θλίψη και η παντοτινή γλυκύτητα της αρετής |
27 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΣΤ'
Η εξορία του Αδάμ από τον παράδεισο ήταν ευεργετική. Ευεργετική είναι και κάθε θλίψη που βρίσκει τους αμαρτωλούς ανθρώπους με θεϊκή παραχώρηση |
29 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ζ'
Ο φθόνος είναι το πιο ολέθριο πάθος. Όποιος θανατώνει με την αμαρτία την αθάνατη ψυχή, θα κατακριθεί βαρύτερα από τον αδελφοκτόνο Κάιν |
33 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Η'
Τα δώρα του Άβελ, η θυσία του Κάιν και η διαφορά τους. Η προσφορά και η ελεημοσύνη του αμετανόητου αμαρτωλού δεν διαφέρει από τη μιαρή θυσία του Κάιν |
36 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Θ'
Με τον Κάιν εξομοιώνεται όποιος προσεύχεται στο Θεό, έχοντας σαρκικά πάθη και γήινα φρονήματα. Με τον Άβελ εξομοιώνεται όποιος προσεύχεται με ταπείνωση και καθαρότητα |
39 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ι'
Η πλάση και η ανάπλαση του ανθρώπου, έργα της άπειρης σοφίας του Θεού |
41 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΑ'
Πάθη ψυχικά και πάθη σωματικά. Πώς μπορεί κανείς να πολεμήσει τους λογισμούς |
45 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΒ'
Ο Θεός και οι άγγελοι δεν χαίρονται με τίποτ' άλλο τόσο, όσο με την ολόψυχη μετάνοια ενός αμαρτωλού ανθρώπου |
47 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΓ'
Άβυσσος είναι του Θεού τα κρίματα. Όποιος αμαρτάνει στα νιάτα του, σκοπεύοντας να μετανοήσει στα γηρατειά του, πεθαίνει συνήθως αμετανόητος |
50 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΔ'
Εξαιτίας της δικής μας αμέλειας κατορθώνουν οι δαίμονες να αιχμαλωτίζουν το νου μας |
54 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΕ'
Η ευαγγελική παραβολή του καλού Σαμαρείτη |
57 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΣΤ'
Τα άμωμα ζώα των εβραϊκών θυσιών προεικόνιζαν τον Ιησού Χριστό, που θυσιάστηκε για την παγκόσμια απολύτρωση. Η προπατορική αμαρτία, βαρύς κλοιός στον τράχηλο του ανθρώπου, που τον έσπασε ο Κύριος με τη σταυρική θυσία Του |
61 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΖ'
Γιατί η αμαρτία λέγεται "κλοιός βαρύς". Όποιος δεν φυλάγεται από τα μικρά αμαρτήματα, πέφτει και στα μεγάλα |
63 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΗ'
Η αμαρτία είναι κακό μεγάλο, φορτίο βαρύ και ακαθαρσία σιχαμερή στο Θεό |
66 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΘ'
Η υπερβολική αγάπη του Θεού στον μετανοημένο άνθρωπο. Τα είδη της μετανοίας και τα είδη των αμαρτημάτων |
69 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Κ'
Ο Θεός, όπως καθόρισε κάποιους φυσικούς νόμους για τη διατήρηση των άψυχων κτισμάτων Του, έτσι καθόρισε άλλους νόμους για τη διαμονή των έμψυχων δημιουργημάτων Του, αγγέλων και ανθρώπων, στη θεία μακαριότητα |
72 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΑ'
Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Η άυλη ψυχή δεν ικανοποιείται παρά μόνο με πνευματική τροφή. Ποια είναι αυτή |
75 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΒ'
Γιατί ο Κύριος ονομάστηκε Ιησούς. Η βαρειά αλυσίδα της παγκόσμιας αδαμιαίας αμαρτίας |
78 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΓ'
Η μελλοντική φοβερή Κρίση και η τρομερή καταδίκη όσων πεθαίνουν αμετανόητοι |
81 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΔ'
Το δόγμα της Αγίας Τριάδος. Γιατί ο Θεός λέγεται υπερούσιος. Οι τρεις θεαρχικές Υποστάσεις και τα ιδιώματά Τους |
85 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΕ'
Η Παρθένος Μαρία είναι αληθινά Θεοτόκος και όχι Χριστοτόκος, όπως διακήρυσσε ο αιρεσιάρχης Νεστόριος |
88 |
| ΔΕΥΤΕΡΗ ΩΔΗ |
|
ΕΙΡΜΟΣ
Οι άγιοι προφήτες και οι ιεροί διδάσκαλοι της Εκκλησίας, ελέγχοντας τους αμετανότους αμαρτωλούς, απευθύνουν συχνά το λόγο τους στα άψυχα κτίσματα |
93 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Α'
Όσο δοξάζεται ο δημιουργός Κύριος, όταν το πλάσμα Του, ο άνθρωπος, εκπληρώνει τον προορισμό του, ζώντας σύμφωνα με τον θείο νόμο, άλλο τόσο ατιμάζεται ο Κύριος, όταν ο άνθρωπος αθετεί το νόμο |
96 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Β'
Τόσο φοβερό κακό είναι η αμαρτία, ώστε εκείνος που τη διαπράττει κατά βάθος τη μισεί |
99 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Γ'
Η βαρύτητα μιας αμαρτίας ποικίλει ανάλογα με τον άνθρωπο, τις περιστάσεις, τον τόπο και το χρόνο |
101 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Δ'
Με τη δική μας μόνο δύναμη είναι αδύνατο να γλυτώσουμε από τα κύματα των παθών και των θλίψεων, γι' αυτό ας ζητάμε με θερμή πίστη τη βοήθεια του Θεού |
104 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ε'
Ο πνευματικός πρέπει να δίνει σε κάθε εξομολογούμενο το κατάλληλο για την ψυχική του θεραπεία φάρμακο. Τα δάκρυα και τα είδη τους. Ποια δάκρυα ωφελούν και ποια όχι |
106 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΣΤ'
Η απαλλαγμένη από τα πάθη και ντυμένη με τη στολή της θείας χάριτος ψυχή είναι το ωραιότερο και θαυμαστότερο κτίσμα του Θεού. Η αμαρτωλή και γυμνωμένη από τη θεία χάρη είναι πιο αποκρουστική κι από τους δαίμονες |
109 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ζ'
Ό,τι εκανε ο Αδάμ στον παράδεισο με την παρακίνηση του διαβόλου, το ίδιο κάνουμε κι εμείς καθημερινά. Ωστόσο, όταν αμαρτάνουμε, ας μετανοούμε |
112 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Η'
Ο διάβολος πασχίζει ακατάπαυστα να μας γυμνώσει από τη θεϊκή στολή του αγίου βαπτίσματος και να μας ντύσει με τον μιαρό χιτώνα της αμαρτίας. Εμείς ας τον εξουδετερώνουμε με προσευχή κι εξομολόγηση |
115 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Θ'
Η περίεργη ματιά, όταν δεν χαλιναγωγείται με τον θείο φόβο, οδηγεί στην αμαρτία |
118 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ι'
Η αμαρτία από συναρπαγή και η αμαρτία από προμελέτη. Η πρώτη θεραπεύεται εύκολα, ενώ η δεύτερη με σκληρό αγώνα |
121 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΑ'
Θρηνολογία του αμαρτωλού που μετανοεί αληθινά και ζητάει από το Θεό τη συγχώρηση των αμαρτιών του |
124 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΒ'
Η θεοΰφαντη στολή της θείας χάριτος, με την οποία ήταν ντυμένος ο Αδάμ πριν την παράβαση, και ο δερμάτινος χιτώνας, με τον οποίο τον έντυσε ο Θεός μετά την παράβαση |
127 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΓ'
Η γλυκύτητα της αμαρτίας είναι φευγαλέα, ενώ ο έλεγχος της συνειδήσεως είναι διαρκής και βασανίζει τον αμαρτωλό σαν μια κόλαση πριν την αιώνια κόλαση |
129 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΔ'
Η πώληση του πάγκαλου Ιωσήφ από τους αδελφούς του στους Ισμαηλίτες εμπόρους, οι οποίοι τον έφεραν στην Αίγυπτο. Αλληγορική προσέγγιση της ιστορίας |
132 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΕ'
Θαυμαστή διδασκαλία στο "κατ' εικόνα" και στο "καθ' ομοίωσιν" |
136 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΣΤ'
Η δύναμη και η αδυναμία των δαιμόνων |
139 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΖ'
Οι τρεις μεγάλοι άρχοντες του διαβόλου είναι οι δαίμονες της φιλαργυρίας, της κενοδοξίας και της γαστριμαργίας. Πώς μπορεί κανείς να τους νικήσει |
142 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΗ'
Η ψυχή είναι εικόνα του Θεού και το σώμα είναι εικόνα της ψυχής. Οι αλλοιώσεις της ψυχής επηρεάζουν και το σώμα |
146 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΘ'
Τι προεικόνιζε η σκηνή του μαρτυρίου. Στολισμός του σώματος και στολισμός της ψυχής |
148 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Κ'
Ο πνευματικός νόμος και ο νόμος της αμαρτίας |
151 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΑ'
Η παραβολή της χαμένης δραχμής. Ένας σοφός τρόπος, που χρησιμοποιεί η αγάπη του Θεού, για να σώζει όσους έχουν αγαθή προαίρεση |
153 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΒ'
Δύο ρεύσεις συμβαίνουν στο σώμα μας· η μία μολύνει και η άλλη αγιάζει |
156 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΓ'
Πολλές φορές, με παραχώρηση του Θεού, ενάρετοι και άγιοι άνθρωποι πέφτουν σε θανάσιμα αμαρτήματα |
159 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΔ'
Ωφέλιμη διδαχή για τον τελώνη και το Φαρισαίο |
162 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΕ'
Πώς από τα φυσικά δάκρυα μπορούμε να φτάσουμε στα πνευματικά. Για να μας δώσει ο Θεός τα ουράνια δώρα Του, πρέπει να αγωνιστούμε, ώστε να του δείξουμε την καλή μας προαίρεση |
166 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΣΤ'
Κατανυκτική εξομολόγηση στον Κύριό μας Ιησού Χριστό |
168 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΖ'
Για ποιο σκοπό έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο. Γιατί οι δαίμονες δεν μπορούν να μετανοήσουν |
171 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΗ'
Από το φως των αρετών στο σκοτάδι της υπερηφάνειας και από το σκοτάδι της υπερηφάνειας στο φως της ταπεινοφροσύνης. Το φοβερό αμάρτημα της κατακρίσεως |
174 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΚΘ'
Μεγάλη είναι η βοήθεια της Θεοτόκου σ' εκείνους που με πίστη την επικαλούνται |
177 |
ΑΛΛΟΣ ΕΙΡΜΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΩΔΗΣ
Έλεγχος των Ιουδαίων, αλλά και των χριστιανών, που παραβαίνουν τις εντολές του Ευαγγελίου. Όσοι χριστιανοί πεθαίνουν αμετανόητοι, θα κολαστούν βαρύτερα και από ειδωλολάτρες και από Εβραίους |
179 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Α' (Λ')
Έλεγχος της αχαριστίας και της αμετανοησίας μας |
183 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Β' (ΛΑ')
Όπως ο Κάιν θανάτωσε τον αδελφό του Άβελ, έτσι και η ψυχή θανατώνει το αδελφό της σώμα με το φθόνο, το θυμό και την επιθυμία |
188 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Γ' (ΛΒ')
Η εγκράτεια κάνει τον άνθρωπο πολυχρόνιο. Η κακή και η καλή πανουργία |
191 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Δ' (ΛΓ')
Ο δίκαιος Νώε, η κιβωτός και ο παγκόσμιος κατακλυσμός. Κάτι παρόμοιο θα συμβεί και σ' εμάς για την αποστασία μας |
195 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ε' (ΛΔ')
Θαυμαστή και ωφέλιμη διδασκαλία για τον Λάμεχ. Πώς ο Κάιν αμάρτησε εφτά φορές στο Θεό και ο Λάμεχ εβδομήντα φορές εφτά |
199 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΣΤ' (ΛΕ')
Τα τρία μέρη της ψυχής: λογιστικό, θυμικό και επιθυμητικό. Πότε η ψυχή είναι υγιής και πότε όχι |
204 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ζ' (ΛΣΤ')
Μεγάλο κακό είναι το να στηρίζεται κανείς στη δική του γνώση και δύναμη, και όχι στου Θεού τη σοφία και πρόνοια |
207 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Η' (ΛΖ')
Ο άνθρωπος που δεν φεύγει μακριά από τις αιτίες της αμαρτίας, δεν μπορεί να φυλαχθεί απλήγωτος από τις προσβολές του πονηρού |
211 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Θ' (ΛΗ')
Οι Σοδομίτες χάθηκαν, γιατί, μολονότι ο Θεός επανειλημμένα προσπάθησε να τους φέρει σε μετάνοια, έμειναν πεισματικά προσκολλημένοι στην ανομία |
214 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ι' (ΛΘ')
Για τις θλίψεις και τις συμφορές, που μας βρίσκουν εξαιτίας των αμαρτιών μας, είμαστε αίτιοι εμείς και όχι ο Θεός |
219 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΑ' (Μ')
Γιατί ο Θεός λέγεται Τριάδα και γιατί Μονάδα. Με τη σάρκωση του Λόγου, άγγελοι και άνθρωποι μπορούν πια ν' ατενίζουν την υπέρφωτη θεία δόξα |
222 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΒ' (ΜΑ')
Η Θεοτόκος Μαρία πρεσβεύει ακατάπαυστα για μας στο Χριστό και μας λυτρώνει από κάθε κίνδυνο, αν στηρίζουμε σ' αυτήν τις ελπίδες μας και αν αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία μας |
225 |
| ΤΡΙΤΗ ΩΔΗ |
|
ΕΙΡΜΟΣ
Η ασάλευτη πέτρα, στην οποία είναι θεμελιωμένη η Εκκλησία |
229 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Α'
Οι Εβραίοι, ως πνευματικά ανώριμοι, δεν διδάχθηκαν ξεκάθαρα από τον προφήτη Μωυσή το μυστήριο της Αγίας Τριάδος |
232 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Β'
Στην απομάκρυνση των πονηρών λογισμών, του θυμού και της επιθυμίας συντελεί η διαρκής μνήμη του σταυρικού πάθους του Χριστού |
234 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Γ'
Πώς οι δαίμονες μάς σπρώχνουν στην αμαρτία |
235 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Δ'
Η θεραπευτική και σωτήρια εξομολόγηση |
237 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ε'
Θα είναι αναπολόγητος την ημέρα της Κρίσεως όποιος αμετανόητα αμαρτάνει μετά τη βάπτισή του |
238 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΣΤ'
Είναι πολλές οι συμβολικές ονομασίες του Χριστού |
240 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ζ'
Τα ίδια πράγματα άλλους ευφραίνουν και άλλους πικραίνουν· έτσι και ο Κύριος γι' άλλους είναι γλυκύς και γι' άλλους πικρός |
241 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Η'
Οι ονομασίες των κιτσμάτων και οι ονομασίες του Θεού. Τα είδη της πλάνης |
245 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Θ'
Η Θεοτόκος έφερε στην ανθρωπότητα την αιώνια χαρά και ευλογία. Προτυπώσεις και προεικονίσεις της αειπαρθενίας της |
247 |
ΑΛΛΟΣ ΕΙΡΜΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΩΔΗΣ
Τα πνευματικά κλειδιά της κατανοήσεως της Αγίας Γραφής τ' αποκτούμε με θερμή προσευχή. Οι εντολές του Θεού αποβλέπουν όχι τόσο στη δική Του τιμή και δόξα, όσο στη δική μας ασφάλεια και σωτηρία |
250 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Α' (Ι')
Πηγή του θανάτου είναι ο διάβολος. Οι δαίμονες χωρίς την άδεια του Θεού δεν μπορούν αν βλάψουν κανένα πιστό άνθρωπο |
255 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Β' (ΙΑ')
Η σφοδρότητα του πολέμου της σάρκας. Οι κληρικοί, που ασκούν ποιμαντικό έργο, σκεπάζονται αόρατα από τη θεία δύναμη, για να μην απαξιώνεται το πάνσεπτο αξίωμα της ιερωσύνης |
258 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Γ' (ΙΒ')
Ο βαρύτερος ή ελαφρότερος κολασμός των αμαρτωλών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, τους οποίους συνεκτιμά ο κριτής Κύριος |
261 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Δ' (ΙΓ')
Η ασέβεια του Χαμ και η συνέπειά της. Οφείλουμε να σεβόμαστε τους γονείς και τους αδελφούς μας, σαρκικούς και πνευματικούς. Δεν πρέπει ν' αποκαλύπτουμε και να διαλαλούμε τις αμαρτίες των συνανθρώπων μας |
263 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ε' (ΙΔ')
Η ανθρώπινη αυτεξουσιότητα. Η δικαιοσύνη του Θεού εκδηλώνεται πάντα σύμφωνα με την προαίρεση του ανθρώπου |
266 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΣΤ' (ΙΕ')
Όπως ο δίκαιος Αβραάμ άφησε τη Χαρράν και ήρθε στη Χαναάν, τη γη της επαγγελίας, έτσι κι εμείς ας αφήσουμε τη νοητή Χαρράν των παθών και ας έρθουμε στη χώρα της ζωής και της αφθαρσίας |
268 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ζ' (ΙΣΤ')
Η αγαθή προαίρεση είναι προϋπόθεση της αποκτήσεως των αγιοπνευματικών χαρισμάτων, με τα οποία ο άνθρωπος φτάνει ως την τελειότητα |
272 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Η' (ΙΖ')
Η φιλοξενία του Αβραάμ |
275 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Θ' (ΙΗ')
Η πίστη του Αβραάμ και η υπακοή του Ισαάκ. Η θυσία του Ισαάκ ως προτύπωση της θυσίας του Χριστού. Ο φιλάνθρωπος Θεός περισσότερο θέλει να ευεργετούμε τον πλησίον παρά να τιμάμε Εκείνον |
277 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ Ι' (ΙΘ')
Άγαρ και Ισμαήλ. Καρπός σαρκικής επιθυμίας, όπως ο Ισμαήλ, είναι ο αβάπτιστος άνθρωπος· όταν, όμως, βαπτιστεί, γίνεται γιος της επαγγελίας, όπως ο Ισαάκ |
282 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΑ' (Κ')
Η δουλεία απλώθηκε στην ανθρωπότητα μετά τον κατακλυσμό. Η ανθρώπινη κακία μπορεί να ξεπεράσει και τη δαιμονική |
286 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΒ' (ΚΑ')
Ισαάκ, Ησαύ και Ιακώβ. Η πανύψηλη σκάλα, που είδε στον ύπνο του ο Ιακώβ, και ο συμβολισμός της |
289 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΓ' (ΚΒ')
Η ιστορία του Μελχισεδέκ, τύπου του Χριστού |
296 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΔ' (ΚΓ')
Ικεσία του Αβραάμ για τη σωτηρία των Σοδόμων. Το πάθημα της γυναίκας του Λωτ |
301 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΕ' (ΚΔ')
Ωφέλιμα διδάγματα από την καταστροφή των Σοδόμων |
304 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΣΤ' (ΚΕ')
Σ' αυτή τη ζωή βρίσκεται το θείο έλεος, ενώ στην άλλη η δίκαιη ανταπόδοση |
306 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΖ' (ΚΣΤ')
Πώς να προσευχόμαστε στον Κύριο |
309 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΗ' (ΚΖ')
Όλα τα κτιστά είναι σύνθετα. Μόνο η υπερούσια φύση του Τριαδικού Θεού είναι απλή |
313 |
ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΙΘ' (ΚΗ')
Ο διάβολος δεν μετανοεί. Το μυστήριο της σαρκώσεως του Θεού Λόγου από την Παρθένο Μαρία |
316 |
English
German
Română
French
Login