ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
7 |
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΕΤΗ |
|
Ο υψιστάριος Γρηγόριος
|
9 |
Πώς έγινε η μεγάλη αλλαγή
|
12 |
Η γέννηση του Γρηγορίου Θεολόγου
|
17 |
Πρώτη παιδεία στην πατρίδα
|
19 |
Δύο σπουδαία όνειρα
|
21 |
ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ |
|
Παλαιστίνη και Αλεξάνδρεια
|
29 |
Στη φουρτούνα της Μεσογείου
|
34 |
Στην Αθήνα. "Ο αττικός νόμος"
|
41 |
Δάσκαλοι και σπουδές
|
43 |
Η πρώτη χριστιανική φοιτητική ομάδα
|
44 |
Συνάντηση με τον Ιουλιανό
|
47 |
Του δίνουν την έδρα της ρητορικής
|
49 |
Από την ΚΠολη στη Ναζιανζό
|
51 |
ΑΣΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΑΣ |
|
Στη Ναζιανζό. Ανοιχτές μητρικές αγκάλες
|
53 |
Πεζά καθήκοντα. Διδασκαλία ρητορικής. Μύηση στη Θεολογία
|
54 |
Το μεγάλο δίλημμα: Ποιο είδος αφιέρωσης ν' ακολουθήσει
|
56 |
Στο ασκητήριο του Πόντου, με το Βασίλειο
|
59 |
Οδηγείται στο θυσιαστήριο. Τον χειροτονούν ιερέα
|
61 |
Φυγή στο ασκητήριο και προετοιμασία για επάνοδο
|
64 |
Ο φόβος της Ιερωσύνης και υπακοή στο θείο θέλημα
|
67 |
Στη Ναζιανζό. Αντιπαράθεση στον Ιουλιανό
|
73 |
Εξηγεί, θεολογεί και αποτρέπει το σχίσμα
|
76 |
Παρών και στα προβλήματα της Καισάρειας
|
77 |
Γράφει, αλλά περιμένει τη μεγάλη του ώρα
|
80 |
Πεθαίνουν τ' αδέλφια του
|
82 |
Μιλάει για το γάμο
|
83 |
Φροντίδες και αρρώστιες. Του εμφανίζεται το άσθμα
|
87 |
Ο γέρο-επίσκοπος Γρηγόριος ανεβάζει τον Βασίλειο στο θρόνο της Καισάρειας
|
90 |
Ο Βασίλειος καλεί το Γρηγόριο στην Καισάρεια και του προσφέρει αξιώματα
|
96 |
Παρών στις δύσκολες ώρες του Βασιλείου. Αντιστέκεται στον αυτοκράτορα
|
99 |
Ο αυτοκράτορας υποχωρεί στο Βασίλειο και το Γρηγόριο
|
101 |
Καταφυγή στην ησυχία
|
102 |
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ |
|
Αποφασίσανε να τον χειροτονήσουν επίσκοπο
|
105 |
Το δράμα του Γρηγορίου: τα Σάσιμα
|
109 |
Από την αναχώρηση, στην υπεύθυνη διαποίμανση της Ναζιανζού
|
113 |
Η συμβολή του στην Τριαδολογία
|
116 |
Χειροδικούν εναντίον του. Μα εκείνος εργάζεται για την Ορθόδοξη πίστη
|
117 |
Επιτέλους, αναχωρητής!
|
120 |
Η σπηλιά του και οι θεοπτίες του
|
121 |
Πάλι στις ποιμαντικές φροντίδες. Κοίμηση του πατέρα και της μητέρας του
|
124 |
Καμμία δύναμη δεν μπορεί να τον κρατήσει στη Ναζιανζό
|
127 |
Αποσύρεται στο Μεριαμλίκ Σελευκείας, στην αγία Θέκλα
|
129 |
Πιέσεις και παράκληση να σπεύσει στην πρωτεύουσα
|
131 |
Υποχωρεί και ετοιμάζεται για τη μεγάλη αποστολή
|
136 |
ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ |
|
Φτάνει στη ζούγκλα της ΚΠολης
|
138 |
Τον πετροβόλησαν
|
141 |
Στον πρόχειρο ναΐσκο η "πρώτη" ανάσταση της Ορθοδοξίας
|
144 |
Στον κανονικό ναό της Αναστασίας
|
148 |
Να θεολογούν οι λίγοι
|
154 |
Οι αρειανοί οργανώνουν επίθεση τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου
|
158 |
Επίθεση και καταστροφή. Όρθιος ο ιερός άνδρας
|
162 |
Τον σύρανε στο δικαστήριο ως φονιά
|
165 |
Εξηγεί ποιος έχει στην Εκκλησία "πρωτείο". Για τον Αθανάσιο
|
168 |
Για τον Αθανάσιο και τους μοναχούς της Αιγύπτου
|
171 |
Η θριαμβευτική επιστροφή του Αθανασίου
|
172 |
Πεντηκοστή του 379 (9 Ιουνίου)
|
175 |
Παράξενος φιλόσοφος και ύπουλος φίλος: ο κυνικός Μάξιμος
|
178 |
Υπερκόπωση τον αναγκάζει να απομακρυνθεί από την Πόλη. Επιστρέφει αρχές Οκτώβρη
|
181 |
Αγριότητες και εγκλήματα των αρειανών
|
183 |
Ξεπροβοδίζει το φιλόσοφο Μάξιμο
|
188 |
Ο Μάξιμος παρασύρει τον Πέτρο Αλεξανδρείας
|
189 |
Ο Μάξιμος επιστρέφει στην ΚΠολη
|
191 |
Η χειροτονία του Μαξίμου
|
192 |
Ο Γρηγόριος ήτανε και αισθανότανε αδικαιολόγητος
|
193 |
Ο Μάξιμος τρέχει για αναγνώριση στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο στη Θεσσαλονίκη και την Αλεξάνδρεια
|
195 |
Ο Πέτρος Αλεξανδρείας αναγνωρίζει πάλι το Γρηγόριο
|
196 |
Αποφασίζει να φύγει από την Πόλη. Αντίσταση των Ορθοδόξων
|
198 |
Η ώρα της κορυφαίας θεολογίας
|
202 |
Ποιοι, πότε και πόσο να θεολογούν
|
205 |
Έπαθε τη θεοπτία και μετά θεολόγησε
|
208 |
Για τον Υιο τού Θεού Πατέρα
|
212 |
Ετοιμάζεται να μιλήσει για το άγιο Πνεύμα
|
214 |
Αναγκάζεται να χρησιμοποιεί λέξεις και εκφράσεις που δεν υπάρχουν στη Γραφή
|
217 |
Με φωτισμό προχωρεί πέρα από το γράμμα της Γραφής
|
217 |
Ο Θεός αποκαλύπτει σταδιακά
|
219 |
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ |
|
Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος στην ΚΠολη. Καλεί να γνωρίσει το Γρηγόριο
|
223 |
Η εγκατάσταση στον επίσημο ναό των Αγίων Αποστόλων
|
226 |
Απόπειρα δολοφονίας του
|
232 |
Οι συνέπειες της εγκατάστασής του
|
236 |
Με ποιους τα έβαζε
|
238 |
Κηρύττει ενώπιον του αυτοκράτορα και των αρχόντων
|
240 |
Οι επίσκοποι καλούνται σε Σύνοδο για θέματα δογματικά και ζητήματα ευταξίας εκκλησιαστικής
|
243 |
Ο Μελέτιος Αντιοχείας και το όραμα του Θεοδοσίου
|
245 |
Διαβουλεύσεις του Γρηγορίου με κακόδοξους επισκόπους
|
247 |
Αρχίζει εργασίες η Β' Οικουμενική Σύνοδος. Επίσημη ενθρόνιση του Γρηγορίου
|
248 |
Οι θεολογικές συζητήσεις στη Σύνοδο. Προσθήκη για την αλήθεια
|
249 |
Η δόξα και το δράμα του Γρηγορίου
|
251 |
"Γρηγόριε, είσαι νεωτεριστής"
|
252 |
Η κοίμηση του προέδρου Μελετίου
|
254 |
Τον ανακηρύσσουν πρόεδρο της Συνόδου
|
256 |
Κάνει τη Διαθήκη του: 31 Μαΐου 381
|
259 |
Εγκαταλείπει απογοητευμένος την αρχιεπισκοπική οικία
|
261 |
Νεοφερμένοι και ισχυροί επίσκοποι αμφισβητούν το Γρηγόριο
|
265 |
Προς τη λύση του δράματος
|
269 |
Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ |
|
Η παραίτηση που τον έκανε πιο μεγάλο
|
272 |
Δίλημμα ιερής καρδιάς
|
276 |
Στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, για να μην αντιδράσει
|
278 |
Η μεγαλοκαρδία του: φροντίζει για την ειρήνευση κλήρου και λαού
|
282 |
Αποχαιρετάει όλους και κάνει απολογισμό του έργου του στην Πόλη
|
285 |
Αναχώρηση διακριτική
|
292 |
Κουραστικό αλλά ζωογόνο ταξίδι
|
295 |
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΡΑΣΗ ΣΕ ΝΑΖΙΑΝΖΟ ΚΑΙ ΑΡΙΑΝΖΟ |
|
Επιτέλους φτάνει στη γενέθλια γη
|
297 |
Στο αγαπημένο του λιμάνι, την Αριανζό
|
298 |
Στο αγροτικό πατρικό του σπίτι
|
300 |
Δεν ξεχνάει την Αναστασία του... μα ποθεί μόνο την έρημο
|
302 |
Παραπονιέται στο Θεό και παραδίδεται στο Θεό
|
304 |
Η επικίνδυνη αμαρτία του Γρηγορίου
|
306 |
Δεν σταματάνε να τον πικραίνουν
|
309 |
Ο χειμώνας. Προσευχή, διάβασμα, επιστολές, επισκέψεις
|
312 |
Αποφασίζει για το άγαλμα του Βασιλείου
|
313 |
Στην Καισάρεια για το άγαλμα
|
316 |
Στήνει αιώνιο το άγαλμα
|
317 |
Κάνει στίχους τα όνειρα, τους αγώνες και τα βάσανά του
|
320 |
Αποφασίζει να κάνει άσκηση σιωπής
|
322 |
Το αγώνισμα της σιωπής και οι παρεξηγήσεις των ανθρώπων
|
323 |
Τον προσκαλούν για σύνοδο στην ΚΠολη
|
327 |
Φροντίζει όμως για την επιτυχία της συνόδου
|
328 |
Αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τον αιρετικό Απολλινάριο. Νέα και τελευταία μεγάλη θεολογική προσφορά
|
330 |
Θεολογεί για τις δύο φύσεις του Χριστού. Ο Λόγος του Θεού προσλαμβάνει ολόκληρο τον άνθρωπο, σώμα και νου
|
332 |
Η ανθρώπινη φύση δεν απορροφάται απο τη θεία φύση κατά την ένωση στο Χριστό
|
335 |
Αναγκάζεται να σκύψει στη διακονία της Εκκλησίας. Ξεκινάει για τη Ναζιανζό
|
338 |
Εσπευσμένα τον πάνε στα λουτρά της Ξανξαρίδας
|
339 |
Η τελευταία του ποιμαντική δραστηριότητα |
340 |
Μεγάλη επιδείνωση της υγείας. Αφήνει τη Ναζιανζό |
343 |
Πάλι στην Αριανζό |
345 |
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ |
|
Στήνει το ασκητήριο στην Καρβάλη |
347 |
Πρώτη νύχτα στο ασκητήριο |
349 |
Σκάβει, φυτεύει, ποτίζει και χτίζει |
350 |
Παντρεύεται η "Χρυσή" Ολυμπιάδα |
352 |
Πεθαίνει η Θεοσεβία και πάει να παρηγορήσει το Γρηγόριο Νύσσης |
355 |
Γράφει και δυσκολεύεται να γονατίσει |
356 |
Του εμφανιζόταν ο Διάβολος άλλοτε σαν σκοτάδι και άλλοτε σαν φως |
357 |
Χτυπάει το παραπάτημα κληρικών και μοναχών |
359 |
Ο τελευταίος διωγμός |
362 |
Ξένος σε ξένο τόπο |
364 |
Φρίκη της απουσίας του Χριστού. "Χριστέ μου μ' εγκατέλειψες" |
365 |
Χαριτώνεται πάλι μ' ελλάμψεις |
368 |
Η αυλαία πέφτει σιγά-σιγά. Οι αρρώστιες θεριεύουν |
373 |
Αντίσταση μέχρι τέλους. Μάχη σώμα με σώμα |
375 |
Οι καλές ημέρες του Γενάρη του 390 |
377 |
Αποχαιρετάει την Εκκλησία και τον κόσμο |
378 |
Η ΔΡΥΣ ΠΕΦΤΕΙ. ΑΣΗΜΟ ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΑΝΔΡΑ |
|
"Πάω στο βασιλέα μου Χριστό" |
383 |
Η πάλη με το χιόνι |
385 |
Ακτινοβολεί μακαριότητα και παραδίδει το πνεύμα του |
388 |
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ |
393 |
ΑΥΤΟΤΕΛΗ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ |
399 |